Lamento
Bıraktı adam elinden kalemini.
Dinleniyor kalem masada sessizce.
Dinleniyor kalem boşlukta sessizce.
Bıraktı adam elinden kalemini.
Ne yazılabilecek ne de sessiz kalınabilecek haddinden çok şey var!
O muhteşem valiz bir yürek gibi çarpsa bile
çok uzaklarda olan bir şey felç etmiş adamı.
Dışarıda ilkyaz.
Yeşilliklerden ıslık sesleri geliyor – insanlar mı yoksa kuşlar mı?
Yuvaya dönmüş kamyonları kucaklıyor çiçeklenmiş kiraz ağaçları.
Haftalar geçiyor.
Gece oluyor yavaş yavaş.
Camlara yuvalanıyor güveler:
dünyadan gönderilen o küçük soluk telgraflar.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 10.11.2019 23:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
LAMENTO Han lade ifrån sig pennan. Den vilar stilla på bordet. Den vilar stilla i tomrummet. Han lade ifrån sig pennan. För mycket som varken kan skrivas eller förtigas! Han är lamslagen av något som händer mycket långt borta fast den underbara kappsäcken dunkar som ett hjärta. Utanför är försommaren. Från grönskan kommer visslingar - människor eller fåglar? Och körsbärsträd i blom klappar om lastbilar som kommit hem. Det går veckor. Det blir långsamt natt. Malarna sätter sig på rutan: små bleka telegram från världen.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!