sustu lâmelif ha. mim.
bir de içine çekmiş bakışlarını
bir geyiğe varır şimdi ormanını arayan dağ
şiirini arayan tan yerinde ağarır
-cebinden çıkarır al yazmasını da
okur; ta. sin. mim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
teşekkür ederim, yorumlarınız ilham verici doğrusu
Farklı bir arayış, sesleniş.
Asaf Hâlet Çelebi ise Lâmelif adlı şiirinde:
başı sana benzeyen lâmelifin
havada kolları
el’amââân
çekdi çıkardı çengeli
sağ kolunun
ve takıldı kaldı köklere
kalb yok göğsümün içinde
kök var
ne kökü
meyan kökü
lâmelifin kolları
senin kolların
lâmelifin göbeği
senin göbeğin
lâmelifin kolları
dolandı boynuma
diyor. Kutluyorum şiiri ve sizi.Nicelerine Kemal bey... Esenlikle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta