Can cam Lamba da Cin
Aramızda cam var
Hücrelerimizin arasında zar
Bizim ateşimiz kan ter yağmur getirir
Kandan terden adamlarız
Kıl ve yünden hayvanlar
Doğa daha saf yalın çiğden bitkiler
Yağmur yağar dereler akar
Evlerde sokaklarda ve fabrikalarda lamba yanar
Gece şehirler yanar, dünya yanar
…
Aydınlığında tek karanlığında çok yıldız
Güneşli bir gün sahil kenarında
Deniz parlar yüzünde su
Sahil ışıldar teninde kum
Ne cam ne can vardı
Can doğdu cam bulundu lamba icat oldu
Boşlukta güneş lamba boşluğunda ışık
Yazın güneşin altında kışın lambanın altında dünya
…
Can, yerde ve yersiz
Bünye, uzayda ve uzaysız
Ruh, hareket eden yer
Tin, dökülen tozan her şey
Ten, hissedilen can
Teninde hisseden can,
Yerinden kalkar canlı,
Ruhunu alır başına uzay iner aklı
Tin tin gider
Can nedir, duran yer
Canlı nedir, giden yer
An ve zaman bir birine kavuşan canlı
…
Cam
Yerin anı dağınık zamanı
Toplanıp ateş görsün kum, bir kalıp dökülsün cam
Işık geçsin sen dur keçisin
İnsansan kapıyı bil
Cin sahibiysen lambayı yak
Elektrik bilir misin?
Hiç aşık oldun mu?
Ruhun çekilir bedenin boşluğa düşer
Bedenin gerilir ruhun kırılır
Kalbin kırılmasın
Cam kırılsın
…
Lamba
Cin sahibiysen lambayı yakarsın
Boşlukta güneş boşluğunda lamba
Camın boşluğunda ama kuyruğu var çok uzun
Kısa ama ömrü var
Canı kesilir elektrik
Havasız canlı yaşamaz havasız lamba yanmaz
Telli lamba yanmaz
Fitilli lamba havasız yanmaz
Cin lambada yaşar
Hava solumaz ışık solur karanlık yaşar
Yer gök yokken cin vardı
Yersiz yurtsuz cin yerinde yurdunda can
Canlı biter dolanır dikilir ve uzanır lambayı yakar
İnsan cinini kontrol ederse
Uzayda indir, uzaylı cindir.
…
Cin
Gürültü yapma cin sarsar can
Sessiz ol ruhunu kaldırma
Tin dökülmesin ortalık
Tenin hissetmesin bir şey
Dokunma bir şeye
Bakma şeytan çarpar
Bitme karanlık gitsin mevsim dönsün zaman
Anımıza mukayyet olalım
Bir süre zamandan ayrı bir zaman
Yakalarız yakalanmayalım
Cinlenmesin biz cinleyelim cam, baksın geçsin gitsin
Ci ci cin can, zarlı can camlı ev lambalı dünya
…
Ne anladın bu şiirden
Bir imge cin
Harfleri kelime kelimeleri cümle bağladın
İmla işaretleriyle can durdun
Ruhunu yazdın bir an zamandan kazıdın
Okuyana zamanda bir yolculuk
Can gider cin bakar, camdan, lambanın ışığında
Topla bir kendini
Cinin ürpermesin canlan bir
Giyin kuşan temizlenip paklanıp süslen
Çaktırma kimseye iş yaptığını cinle
Sende mi cin sahibisin lambanın aydınlığında yazıyor musun?
Ne okuyorsun?
Büyün ne?
Benimkisi büyümek, ben küçülürüm cinim büyür
Canımı veririm ruhuma cinle gezer, dünya gezegen
…
El feneri
Önde ciniyle bir adam arkada karanlığı ile kalabalık
Adamın elinde bir fener kendi elinde…
Kayıt Tarihi : 31.8.2020 13:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naki Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/31/lambada-cin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!