Lamba Şiiri - Simge Özünlü

Karanlık loş bir sokak.
Evler o kadar ıssız ki,
Işık yok,
Ses yok,
Yaşama ait hiçbir iz yok,
Ruh yok.
Upuzun bir sokak.
Tek bir lamba var yanan.
Sadece kendini aydınlatan.
Gece,sessizlik ve karanlık...
Hava yok.
Nefes almamı sağla rüzgar ne olur.
Burada hava yok.
Biraz es rüzgar.
Çarp suratıma, üşüt beni,titret omuzlarımı.
Bıktım bu kısır döngüden,
Çıkar hayat beni bu hapisten.
Hapis
Hapishane
İğrenç bir kısır döngü...
Her şey aynı,insanlar,aşklar,anneler,babalar, işler...
Hapsi saçma.
Ne için, kim için?
Neden?
Bu varolduğunu sandığım,
Gördüğüm,işittiğim,dokunduğum ama hissetmediğim,
Bu dünya, bu varlık, ne için?
Bu benim hediyem mi, yoksa cezam mı?
Sen bir düş müsün,yoksa kabus mu?
Hasta,
Hastalıklı düşünceler,
Şizofreni,
Sen hiç aklını kaçırma noktasına geldin mi?
Ben hep orada yaşıyorum da...