Lamba Şiiri - Melih Şenci

Bir yol görmüştüm asırlar önce,
Koskoca çatlakları vardı,
Yine de herkesi gideceği yere götürüyordu,
Bir kelebek görmüştüm seneler önce,
Saniyeleri kalmıştı belki de kim bilir,
Ama o dünyayı güzelleştirmekten bıkmadan,
Uçup duruyordu gökyüzünde,
Bir deniz görmüştüm aylar önce,
Ne kadar pislik varsa atmış hepsini içine,
Maviliğinden taviz göstermemeye kararlıydı,
İçini görecektiniz çöplükten beterdi sanki
Ama o mavi mavi dalgalanmaya kararlıydı,
Bir asker görmüştüm günler önce,
Vücudu delik deşik, mermi yarası,
Atlamış bütün mermilerin önüne, siper etmiş kendini,
Ölmeye mi, öldürmemeye mi uğraşmıştı belli değildi,
Bir sokak lambası gördüm bugün,
Her şeyden herkesten uzakta,
Yalnız ve mahsundu sanki bir tarafı da hüzünlü
Tek başına bir köşede yanıyordu,
Çevresine ışık saçmaya çalışıyordu,
Aynı benim karanlıklarımda kendimi ateşe atıp,
Dünyayı aydınlatmaya çabaladığım gibi.