cennetin yolunu bilen
o son insanı öldürmek gibiydi
acının narı
ve kalbimin cenneti
yer değiştirmiş gibiydi
kıyılmaz servetler terk edilmiş
sonsuz umutlar
içine yangın düşmüş ormanlar gibiydi
aşk cinini lambadan çıkaran ellerim
en çok sevdiğine veda ediyordu
o son bakışı gören gözlerime
ne vakit mutlu oldun diye sorsam
ağladığı günleri sayacaktı
cennetin yolunu bilen
o son insanı öldürmek gibiydi
ayrılık yine zamansız
ve yine kan doluydu...
15.08.13
İsa YılmazKayıt Tarihi : 15.8.2013 12:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/15/lamba-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!