Lam Lamel İfsad Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Çarklar tik tak ettiriyor
Bileğimdeki ömür törpüsünü
Gör artık , masalardaki tek porsiyonluk ilişkileri
Maskeli gülümsemeleri
İliklerine kadar sıyrılmış kemikleriyle
Tabaklardaki insancık kırıntılarını
Döndükçe , iyiye gideceği de yok
Ve göreceksin,
Yaldızı son lokmaya işlenmiş porselenlerin parlaklığını
Uzak deme sakın
Kervanın önü görünmese de , arkası biziz
Anlarsan anı , bellersin yarını
Misafirinin , ayağındaki dermanın bileti olduğunu
Ne bilsin bağdaş kurmayan
En Yüce'nin Dostu'nun sofrasına
Kendini İlah edinenlerin şımarık çocukları
Sirke satan kayış suratlarla karşılar
Yalın ayakları ,  çatlak dudakları
Taviz verilmez süsü üstündür
Kursağı taşa yapışandan
Batnımızda sistematik bir korozyon
Ruhlar sokakta , bedenler iki cam arasında aşındırılıyor
Lam , lamel , ifsad
Çocuk Hitleri öldürmekten de öte
" Yarısı iyidir " denilip feda edildik
Kendini rızkı veren el zannedenlerin kurnasında
Ey Ademoğlu , boş ver onları
Yolcunun , yükü az olanı makbuldür
Vicdanın zekatına kırkta bir yeter mi ?
Terazi sende , koy koyabildiğini
Eller de senin, ver verebildiğini
Mazi , altın kapları yiyemeyenler
Şimdi , inceltip kemirenler
Ati , mukaveleli donmuş cesetler
Hakikat , her zaman toprak