Lale mevsimi geçti de
Lalezardan haber gelmez.
Umut eker hasret biçer
Gönül vuslat bekler durur
Çaresizlikler içinde.
Ne doğan günde bir müjde var
Ne giden gün götürür kederlerimi.
Yâdımdaki dostlar halden bilmez
Dert kamburuna bir kat daha vurur.
Sayamaz oldum menzilsiz mutluluk seferlerimi
Hiçbir sabah gönlümdeki siyahı silmez.
Her doğan gün
Karanlık gönlümün kapısına bir mühür vurur.
Yokluğun derinde
Ta derinlerde
Patlamaya hazır bir volkan gibi,
Kıpırdar
Kıpırdar durur.
Hasan ÖzünalKayıt Tarihi : 11.9.2009 01:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/11/lalezar-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!