Laleli'de Bir Kopil Şiiri - Aydın Ahmet

Lalelide bir kopil
Henüz onbeşinde
Hayatın tam damarında
Ekmek peşinde

Laleli’de bir kopil
Üniversite karşısında
Gorki romanı arıyor
Sahaflar çarşısında.
Kendince bir dünyası var
Okul öğretmen görmemiş pek
O proleterya mezunu
Ortaokul ikiden terk
Bulvarlara dökülmüş afiş
Resimler tehlikeli, illegal
Gözleri cin, maviş maviş
İç cebinde Ölü Canlar

Laleli’de bir kopil
Bir evin bodrumunda kalıyor
Mevsimlerden sonbahar
Dışarda yağmur yağıyor
Kimsesi yok yapayalnız
Bazı geceler ağlıyor
Umut diyor, ekmek diyor
Hislerini duvarlara
Tırnaklarıyla yazıyor

Laleli’de bir kopil
Dünyayı yeniden kuracak
Köpek öldüreni içmiş
Ha kustu ha kusacak

Laleli’de bir kopil
Hiç sevgilisi olmadı
Vurulsa ağlayanı yoktu
O yüzden ölümden korkmadı

Laleli’de bir kopil
Gece telsizler çevrimde
Aranıyor bi ihtimal
Adı geçmiş bir devrimde
Sokaklar tutulmuş, ihtilal

Leleli’de bir kopil
Yürek atışı anormal
Dünyaya eyvallahı yok
Kendi dünyasında feodal.