Yoksul bir adamın bir kızı varmış,
Güzeller güzeli,benzermiş aya…
Kız bir çobana sevdâlanıvermiş,
Aynı şekilde tutulmuş çoban da…
Her zaman sevgi,dikensiz olmaz ki,
Ağanın oğlu da vurgunmuş kıza…
Kaçmışlar birlikte günün birinde,
Peşlerine düşmüş ağa oğlu da…
Genç kız yalvarmaya başlamış hemen,
Dik uçuruma varınca Tanrı’ya…
“Beni bu adama yâr etme…” demiş,
“İçine girelim,yer yarılsın da…”
Allah duâ’yı kabûl edivermiş,
Yere gömülmüşler,kız da,oğlan da…
Yalnız kızın bir tutam saçı kalmış,
Sevgilisiyle girerken toprağa…
O gün bugündür yemyeşil çimenler,
Ve lâleler açarmış tam orada…
26.11.1993
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 17.5.2006 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!