Laleler Şiiri - Hüseyin Atacan

Yine mor sulara dökülüp aktı
Doğdu kor gönlüme nurdan haleler
Bir hayal ufkundan yüzüme baktı
Dirildi çocuğum canda laleler

O yorgun gözlerin tanır mı beni
Kalbine süzülsem alır mı beni
Bir gönül yoldaşı sanır mı beni
Açar mı çocuğum gamda laleler

Seninle şenlenir suskun ocaklar
Açılır ruhumdan özge kucaklar
Bir eksik durursa köşe bucaklar
Solar mı çocuğum onda laleler

Tutamam elini uzansam bile
Duyamam sesini gelsen de dile
Nafile bu sözler, hasret nafile
Yanıyor çocuğum kanda laleler

Özler ya, gönül bu özler çocuğum
Arar yokta seni gözler çocuğum
Geceler ağ olur sarar ruhumu
Uçuşur yürekte közler çocuğum

(03/ 12/1976)