Lâledere Râkım Üç Yüz Şiiri - Fuat Eriçok

yalova yolunda çiftlikköy'den yukarı dümdüz
orman çanağında sunulmuş cennet
meyve sebze gülümsüyor bahçelerde
bin bir renk bin bir lezzet

lâledere
râkım üç yüz

kime sorsanız gösterir yolu
yukarıyı
yeşil bir denizi işaretler kolu
herkes sevecen
hepsi güleryüz

yeşilin içinde gömülü damlar
yavaşlatılmış zaman kahvelerinde
sessiz sakin saygılı adamlar
yol kenarında mütevekkil koyunlar
bir kaç inek bir kaç öküz

meyve dalından
sebze yerinden
gündüz ormanda yürüyoruz
sıcağa inat serinden
gece yıldız ışığında sessizliği dinliyoruz

en az en güzeldir'
dediğince ünlü mimarın
evler bahçeler öylesine sâde süssüz
kimi ahşap kimi kireç badana
gübre kokulu sokaklar
keçiler koyunlar tavuklar
bahçe çapalamada çocuklarıyla çilekeş bir ana
çocuklar koşuşmada cıvıltılı
zıplıyor yan yana iki genç dana

sabah kahvaltıya bekliyor
kestanenin altındaki tahta masa
cırcır böcekleri eşliğinde
zeytin peynir yumurta domates
es serin sabah rüzgârı bağrıma es
arkadaşım ben kestane ağacı ve masa
ah bir de karıncalar ve sinekler olmasa

kalem düşse toprağa
kalem ağacı çıkacak gibi
öylesine mümbit
öylesine cömert
doğa her tohuma kefil
her yer sera
saksı saksı mis kokulu karanfil

trafik gürültü kalabalık ve görüntü kirliliğini şehirde
tabiat kitabımı evde bıraktım
orijinalinden okuyorum
serâpa özgürlük serâpa mutluluk
ruhum ve bedenimle doğaya akıyorum
sabah horozlar günaydın diyor
gece bülbül ninnileriyle yatıyorum

oynamakta olduğumuz yaşam maçına
ekstra uzatma saatleri katıyorum

yalova'nın omuzlarına tırmanmış gibiyim
tepeden ve uzaktan bakıyorum marmara'ya
cezanne'ın tarlaları girmiş gibi araya

bilmem anlatabildim mi sizlere bu cennet nere

yalova'nın tepesinde
râkım üç yüz
lâledere

(temmuz '06)