Doğarken güneş Gömce dağlarından,
Hareketlenirdi bir anda Lale Sokağı.
Köpek Ateş havlardı açlığından,
Uyanırdı bir anda Lale Sokağı.
Olurdu öğlen, güneş tepede,
Uyurdu çiçekler, böcekler, vişne ağaçları.
Çok uzak değil biraz ötede,
Görünürdü bakınca çamlı Asar yamaçları.
Olurdu ikindi coşardık çocuk sesleriyle,
Uğruna edilirmiş feda meğer can.
Koşmaktan yorulmuş hızlı nefesleriyle,
Oynardı herkes yakan top, can.
Akşam olunca annesi çağırırdı herkesi,
Sessizliğe bürünürdü sokak ezan sesinden sonra.
Dam üstüydü her zamanki gibi buluşma merkezi,
Toplanırdı yeniden çocuklar, çağrı sesinden sonra.
Bir bakardık saat 11 olmuş,
Dağılırdık yarın görüşmek üzere.
Bir bakıyorum anı olmuş,
Meğer dağılmışız görüşmemek üzere.
Kayıt Tarihi : 18.10.2020 17:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumun en güzel yıllarının geçtiği sokağa ithafen...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!