Lale Sokağı Şiiri - Evren Özcan

Korkuyorum içimden sana bakmaya.

Tozlu ve paslı mı çıkarsın karşıma.

Yoksa çiçekler açmış, bahar kokarak mı?

İşte bu, daha kötü ya!

Seni yitik, görmek istemem.

Buruk…

Zaten giderken de hep gül, demiştim.

Ancak henüz, seni gülerken görmeye hazır değilim.

Aldırma sen bana, yine de gül.

Gerçi biliyorum, umrunda bile değilim.

Nasıl oldu da, böyle oldu,

Her problemi çözerim de,

Bunu asla!

Kalbim atmıyor,

Ateş ediyor sanki.

Vurulmak nedir bilmezdim, senden önce.

Önce sana vuruldum,

Şimdi öyle bir gittin ki,

Ben hergün vuruluyorum.

Sanki göğsümün üstünde bir silah,

Mermisi bitmeyen.

Kan dolar içim kan,

Vuruldukça, içim kan.

Hani olur ya, iki damla süzülse gözlerimden,

Kızıl bulutlar dolar gözlerime

Evren Özcan

08.09.2019 – Pazar – Istanbul, Türkiye