& Lale Devri & Şiiri - Ömer Temel

Yatağından taşan su toprağa felakettir,
Fikir menzilsiz ise akıl boş ferasettir.

Bir yol ayrımındayız haber verdi papağan,
Güvercini vurdular bülbül oldu saksağan.
İnsanlar ruhsuz ceset çığlıklar sessiz kaset,
Ağla yüreğim ağla kopsun füzul kıyamet.
Yalnızlık kaderimiz gökyüzüm Ay Yıldız'ım,
Sen gökte yapayalnız ben de yerde yalnızım.
Düşünenler mapusta bağıranlar baş tacı,
Hastaneler kabristan hasta morg’ta kiracı.
Celebin sürüsüne kahyadır dalyan köpek,
Özgürlüğün timsali ömrü birgün kelebek.
Fareler rakı içmiş tir tir titriyor kedi,
Barmen tilki ölmeden bitmez bu şer komedi.
Kiliseyi küçülttü çanı büyülttü zangoç,
Kuyruğuyla dağ çeker tos vuramaz kara koç.
Pipo fabrika olmuş gecekondu gökdelen,
Dağlara barut düştü siyah acar kardelen.
Komşu külünü yakmış külün külüdür kalan,
Fezaya gitti ordu sen Mohaç’ta oyalan.
Rüyalarıma girdi ağlıyor babaannem,
Babam henüz dolukmuş benim gülüyor çenem.
Ölümsüzlük son buldu Gılgamış destanında,
Kızım kefene inat namahrem fistanında.
Dün kaçan yedi düel bugün hür sularım da,
Hasan şimdi vuruldu Topkapı Surların da.
Kocaman gökyüzünde yer arıyor ay dede,
Yere mi indi yoksa zöhre yıldızı’m nerde.
Ensemde keşişleme yarasa nefesleri,
Kulağıma işkence kanlı postal sesleri.
Ağla ey naçar ehli sel götürsün alemi,
Nuh’a haber salınsın imdada gelsin gemi.
Bıldırın kurbağası balıklara dadanmış,
Zamane cırbağası zillet ile şadanmış.
Artık kalemli değil kalibreli insanlık,
Sanat bacağa indi kültür sade bakanlık.
Çıyanlar sofrasında servis yapan aç ağa,
Bumu senin görevin kırk ayaklı tosbağa.
Senden ekmek bekleyen tebanı unutmuşsun,
Elli küsür senedir Şaban’ı uyutmuşsun.
Kağgir evi yaktılar kan ağlıyor Kanlıca,
Yüzüne yoğurt sürün yanmasın Tarih Amca.

Kralın barış sözü uygar çağın 'sevr''i dir,
Ortalık gül gülistan devir lale devridir.

Ozanoğlu 14.08.2009