Karanlık kuyuma
Bir ışık sızıyor
Ayın parlak ışığı
O ışığa tutunup
Yukarı çekiyorum kendimi
Kapkara gecede
Issız bir orman
Ayın ışığı
bembeyaz bir lalenin
Üzerinden bana yansıyor
Umutlanıyorum
Tutmak, koklamak istiyorum.
Ama yaklaşamam bile
Dokunursam solar, kanar
Işığını yitirir
En güzel gülümsememle selamlayıp
Ayrılıyorum yanından
Işığı bırakıp
Kendi karanlığıma dönüyorum.
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)