Lala Paşa Camiinde Şiiri - Türker Ali Sacit

Şadırvanda gördüm sohbet ederler
Muharip rütbeli yaşlı gazîler
Kalpakları başta tuğ gibi durur
Paltolarındadır bütün hikâye
Belki de tanırsın bu zabitleri

Karabekir ile başlarlar söze
Unutmak mümkün mü mehmetçikleri
Yiğitliklerine gökler şahittir
Seferden öncedir tevellütleri
Dillere destandır güzellikleri

Nefesleri poyraz kesilir bazen
Göğüs kafesleri çıkar yerinden
Atlarının teri kurumamıştır
Nişanları parlar alınlarında
Bunlar ata yurdun süvarileri

Yeleleri hilâl güzelliğinde
Savrulur kar beyaz gelinlik gibi
Düşman çizmesinden celâllenirler
Toprağa can verir hatıraları
Ölümden değildir endişeleri

Gözleri minare derinliğinde
Edeple beklerler sıralarını
Tabya’dan mirastır kardeşlikleri
Menzili vatanın genişliğinde
Duyulur dedemin gür tekbirleri

Güneş devirince Palandöken’den
Vakarla yürürler kıbleye doğru
Bakarsın haşyetle arkalarından
Mihrabın önünde saf saf dururlar
Abdestle paklarlar has vakitleri

Kanar içten içe kalp yaraları
Sanırsın her biri Aziziye’dir
Her biri Ali’dir aslan yürekli
Gönlünü açarsan ibret alırsın
Taşlara akseder şehit yüzleri

Başını koyarsın o an secdeye
Çözersin mazinin sargılarını
Varırsın Malazgirt ovalarına
Üstünde burçların cevlân edersin
Bir evlek ilerde arş melekleri

Sancağı tutarsın kesik elinle
Aşarsın bin kere korkulukları
Böğrüne saplanır tatlı bir acı
Bulursun kendini Çanakkale’de
Sorarsın firdevsî kelebekleri

Çıkarken nihayet kutlu mabetten
Kurşunî bir melâl kubbene çöker
Vazifen dağ olur gözünde büyür
Yanarsın gönlünün aymazlığına
Taşırır gözyaşın tüm nehirleri
(Mart 1991)