Ten kesiliyorken
Ses şifada
Diş ağzını ısırmada
Kendi dilime battım, dikenim
Koltuk altlarından asılan bedenimde
çivi ucu parçalarından oluşan et
Yanık kokuyorum
Pis
Elimin kendine dönmüş burgusu
Damarım yumuluyor
Ten dökülüyor
Görme ağrıda
Gece kendinde çıban
Kendi döşüme gömüldüm
Kefenim!
Lal kadar dil...şarap kadar kan.
Ayhan Varol (Ava)
Ayhan VarolKayıt Tarihi : 1.4.2011 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Varol](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/01/lal-ve-sarap.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!