Lal ve Amadır Gece Şiiri - Kadir Yılmaz

Birazdan kısılır sesi gecenin,
Işıkları söner şehrin.
Sokaklar seyrekleşir,
Herkes kabuğuna çekilir,
Kimi sevmediği bir adama sarılır uyur,
Kimi istemediği bir kadının kollarında bulur kendini.
Biri yastığa sarılır,
Diğeri yorgana.
Bazıları duvarla konuşur,
Kimi tavanı seyreder,
Kimi halıdaki deseni izler.
Kimi eski resimlere bakar,
Kimi sevdiğini arar,
Kimi uykuya yatar,
Kimi rüya içinde rüyaya dalar.
Birazdan doğar güneş,
Herkes aynı sabaha kalkar.
Kimi işine kimi keyfine bakar.

Kadir Yılmaz.