Lal-ü Aşk Şiiri - Yakup Icik

Koyu mavi geceliğini giyinmiş gök, venüs dans ediyor evrenle
Piyano eşliğinde içli bir müzikle seninle, sarılmış kolların boynuma
Ellerim incecik belinde şühu ile döne döne, çalıyor adı; "Lal-ü aşk" bize.

İstiyorum dinsin acı, elem zamanı değildir ama, haykırmak çaresiz, olmuyorda
Çok derinlerimde, çok anlamlı, içlerimde gömülü yitik dünyası hıçkırıklarımın
Hülyalarımı süsleyen bir tek senli, içinde kaybolmak istediğim bu evrende.

Senin yokluğun zaman zaman bir acı verse de, git gide çoğalsa da bu içimde
İmkansız bir aşka gemlendim sevgili, durur içlerimde gamla, kederle, elemle
Delik deşik her zerrem, senden kalan yaralar, bedenimin en ücra köşesinde!

Biliyorum.. gün gelecek bende, başımda amansız bir sara orada - burada
Kendimi bilmeden dolaşacağım habersiz, köhne sokakların kuytularında
İçmeden hergün kör-kütük bir sarhoşum, kimbilir duyacaksın; "ölmüş serseri"

Derler ki;

"mutlu biten yaşanmışlıklara masal, mutsuz biten yaşanmışlıklara aşk." (*)

Benimki;

"Lal-ü Aşk" sevgili...

Bilmiyorsun bile seni nasıl sevdiğimi, "Gazete kağıdına sardığım şarabım gibi"(**)
Benim içimde sana "dilsiz bir gizli aşk" var, gel birgün bana da yağmursuz havada
Gir gönül penceremden içeri ve gör yıllardır sana akan dinmez, bu göz yaşlarımı.

Not: 1993 - 2014 bu siir iki farkli sekilde yazilmistir orijinal ismi " Lal-ü Aşk " ve diger ismi " Koyu Mavi Geceliğini Giyinmiş Gök " (*) - (**) bir yerlerde okudugum ama aklimda kalan bir sözler...