Lal Terapi Şiiri - Önder Karaçay

Bitmeyen ölümler yüzünden
Söze, sanata, edebiyata sığındık

Küresel terör durmadan vuruyordu!

Edebiyatın iyileştirici gücü,
Karanlığa karşı bize siper oluyordu.

En iyi psikologlar kitaplardı
Her kitap en az bir insan iyileştiriyordu

Doğru zamanda,
Doğru bireyi doğru bilgiyle,
Buluşturma orkestrasının adresiydi kütüphaneler

Canlı bomba olma psikolojisini,
Cihat terapisi sağlayabiliyordu

Dünya gailesinden sizi uzaklaştırabilecek,
Satırlara kendinizi kaptırmak,
Hepimize iyi gelecek bir antidepresandı

Kaçmadan sığınılabilecek en iyi yer,
Bir kitapın sayfalarıydı

Görsel ve yazılı kitle imha silahı medyanın,
Tahrip ettiği bilinçaltını
Kim temizleyip süpürecekti?

Terör saldırıları, canlı bombalar,
Daha büyük bir felaketin habercisiydi

Devlet ricali problem üretmemeli,
Üretenlerle problem çözülebilir mi?
Nadide hadiselerin devrini
Kapatamadık bir türlü.

Kayrada kendini aşan mukayese
Doldurdu bizi.

Nazik alevler kendi kendini tutuşturuyordu,
Yatağına sığmayan seller gibi

Kendini anlatmaya ihtiyaç duymayan
Bir letafet hayal ederken,
Nereden çıktı bu felaket?

Lal sözlerde sakladım düşlerimi,
Çalınmasından korkuyordum çünkü
Yaşamın hoş bir taklidi değildi,
Çala kalemdi bu darbe fırçaları

Bir tek dünyaya sanat meydan okuyordu,
Renkleri yaşama daha yakın ve canlıydı,
Sanat, düşünce ve edebiyat öldürülemiyordu.

İzdiham daha hamdı,
Yeryüzünün bağrına basmaktan
Çekindiği adamları,
Almayıp bize bırakma inadı tepemize
Pislik şeklinde dönüyordu.

Kötülüğün okları kendini de vuruyordu,
Engin bir ışık sönmeden
Yüreğimizde bir kez daha büyüyordu

Lekesiz tabiatı kirletenlerin islerini silenler,
Kötülüğün bir uşağı olmayı bırakmadıkları için,
Servet giyinenlerin renkleri bir türlü
Sanat ve edebiyat dışında solmuyordu.

Parlak yüzlü seçilmiş yardakçılar,
Dünyadaki bütün kötülüklerin
Ordusunun gizli neferleriydi

Yeryüzü tepeye tırmanma
Didişmesinin çöplüğüydü

Hava yerine taptığının verdiği nefesi soluyanlar,
Hercai bir talih peşinde put gibi insan harcıyordu

Tarihin aniden yön değiştiren rüzgarı,
Talihin ayaklarına pranga vuracak
Bir yola götürüyordu bizi