Lal Gece Şiiri - Özlem Saba

lal siyahı
bir geceyi giyindim üzerime
nefesin, nefesime değince...

yandım!
kavruldum da,
alamadım gözlerimi.
felekatimin sebebi gözlerin(den)...

üzerimde tülden sisli bir gecelik
ve tek gecelik...
...
derler ya!
bir kıvılcım
bir ormanı yakabilir diye!

görünmez bir yangın
işte öyle sarmıştı ruhumu...

zihnim benden ziyade,
gönlüm,
sultanlarda yoktu...

beynimin kıvrımlarından kurtulup
yol’unun kıvrımını seçmişti aklım...

kalbim, kalbine dolanıyor
bundan böyle bana zinhar,
düz yollar görünmüyordu...