LAL OLURKEN DİLLER! ... (Akrostiş şiir)

F akr-u zaruret içinde yaşıyorken günleri,
A LLAH’ım nurlandır dı göndererek bir peri..
T ac-ı tahtı satar iken cihan değer bir CAN’a,
M uhtaç olduk sevgi ile akan damarda ki al kan’a..
A k nergisler muştularken yaşanacak baharı,
A l gül ile süslenmezse, yollar yare reva mı.?
L al olurken diller kahve gözlerine nazar da.!
İ kilik mi, o da ne.? SEN tek sin olsam bile mezar da.!
C ümle CAN lar bir oldu ALİ ile FATMA da,
E renler lanet etti yezid’e KERBELA DA..!
R uhun ruhuma,üfler iken cenneti,acun bana dar gelir
E llerinle sunduğun sem-i ağu bal gelir..!
N ihai kararına saygı duymak bizde dir,
K ardelen’e ceren’e dünya sunmak SEN de dir..
A l bu seven yürekler senin olsun sevdiğim,
R üya gibi bir sevda da biz olalım kördüğüm..
D esinler ki cennet ehli, FATMA diye kul geldi,
E sip durdu yare doğru hayat verdi CAN verdi..
LA İLAHE İLLALLAH diye çağlayıp,dolar iken yüreklere,
E bed-i bir yaşama doğru asıldık küreklere..
N urlu bir hayatı arzulayıp iletildik dileklere...