Lal olur hayat Şiiri - Fikret Yavuz

Hayat uzaklarda cok uzaklarda
Ney sesi karanlıgın da ardım da
Raks ederek dolasmakta bulutlarla
Daagların kıtaların ardın da

Benide vur kalamam buralar da
Beser bedenime yetdi bu nefes
Usulca yaklas incitme emanet
Al beni de dinzin yeter bu azap

Ne kadar cok istesem de olmuyor
Unutmak dilde kolay ne yapayım
Vursam ne ki kendimi yollara hiç
Seyyah dert, ozan dert, ben derdim

Dolmuyor askın sarabı içilmiyor
Ki hangi beden kaldırır bu ezayı
Hangi demircinin cekici söndürür
Ask sen'isen ates ben örs ben

Belkide sevinme'liyim yada aglamalı
Çıkılmaz dagları asmalı ferhat olmalı
Yanmalı mor menekseye serenat yapmalı
Lal olurda dilim diyemez içindeki efkarı