Şimdi,
Neden?
Çıplak bir donmuşluk hissinde,
Lal olmuş rüzgarlara ektiğim hazanlar...
Göğün,
Belki de,
Sayılı soluşlarına mahkum bu sefer,
Sessiz seçkilere bıraktığım güzler...
Kibrit parlamasında bir yitişe,
Aniden,
Kayıp gitti bir yıldız,
Kirli ellerimden...
Bir kuytu bulup,
Çekildi,
Umutsuz sessizliklere,
Göç yollarının müdavimi turnalar.
Kimsesiz bıraktığın hislerim artık,
Yakıştırdığın azaplara sarmaşık...
Ucu, sonu belgisiz,
Altı üstü belirsiz...
Geç bir vaktin,
Geç kalmış varışlarında,
Kaybettim,
Ya da kaybettin oysa,
Sen beni...
Ya da ben seni...
Kayıt Tarihi : 20.2.2022 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi vardır, her bir tenhadaki sokak lambasının. Her düşen kar tanesine bir seremoni yapmak ister, titrek ve sararmış, fersiz ışıklarıyla... Yorgun ve yenik bir günün ardından... Ama kibrit parlamasında, ama çıplak bir donmuşluk hissinde... Ve geç bir vaktin... Sevdaya azaplarını bıraktığı gibi... Öylesine bırakır kendini... Zemherilerin kollarına...
Olmasın da zaten...
Duyguya yakışan en güzel iki şey değil mi?
Sokak lambası ve kar tanesi...
Teşekkürlerimle...
TÜM YORUMLAR (2)