Lal kaldım Şiiri - Halil Kaya

LAL KALDIM

Durgunum bu aralar
Duruldum
Kopan fırtınalar vardı
Şimdi pek eser kalmadı
Yoruldum

Aklım karışık
Düzen çapraşık
Hiç dinmeyense
Ruhumdaki yalnızlık

İnsanlar umarsız
Yürekler susuz
Çölleşmiş bedenler
Duyarsız

Gördükçe utandım
Utandıkça uzaklaştım
Böylece yalnız kaldım
Kalabalıklar arasında
Bir başıma
Lal kaldı duygularım
Umutların ortasında
Umutsuz kaldım
Şimdi yalnızlığımla
Başbaşayım…

01.07.2007