Salaş bir halde yalnızlığım
Yorgun, tırnakları uzamış
Ve bakımsız...
Kirlenmiş sırtındaki eskimiş kadife hırka
Yaşlanmış da
Unutkan biraz
Bunamış galiba gülüşleri azalmış duygularım
Anlatırken halini,
Hatırlayamıyor kurduğu iki cümleden ilkini
Duygularım...
Susamış bir damla yağmura
Acıkmış da derin bir sıcaklığa
Cesur değil ki ilk hissedilişindeki gibi
Gözükorkmuş yaralı yüreklerde can bulmaktan
Daralmış duygularım ince yollardanyan yan geçmekten
Konuşmuyor duygularım
Yüzü solgun
Konuşmuyor...Bir kelime etmiyor
Ayağındaki iskarpinler patlamış
Yarısı dışarıda kalmış ayaklarının
Sızlıyor fene halde...
Duygularım kapanmış içine
Canı yanıyor ama ağlayamıyor
Koşuyor duygularım...
Ceplerindeki mektupları yola savurarak koşuyor
Dile gelmekten pişman besbelli
Ve bezmiş duygularım duruyor sarp kayaların ucunda kabaran suların önünde
Bırakıyor kendini suların soğuk koynuna
Kolayı seçiyor duygularım
Geride ise...
Duygularını böylece kaybeden bir yüreğin
lal hali..
Kayıt Tarihi : 11.10.2008 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
namık cem
TÜM YORUMLAR (1)