özlemek
kendinden sıkılma ve
başkasında varolma isteğidir
bir sancıdır özlem duyulandan gelen
özlemek
yaşam
ilk insandan başlayarak üstüme toplanır
ağırlaşır yüküm
ilkel'in yaşamını sürüyorum hala: kovalıyorum göçerek
bilmediğim ama
uzak bir memleketir aşk
tenimizin altında
eski zamanlardan kalma
yolunu unuttuğumuz
duygusunu
bilinçaltı mağarasına kilitleyip
gelecek kalmadı bize dostum
sana tozlanmış bir dünden geliyorum
ve günün diline dönmeyen
eskimiş sözcüklerle konuşmaktayım
hüzün biriktirir yolculuklar
yeni bir şehre doğru
kitaplarım ve bir sırt çantası
tenha bakışlarında sokaklar büyür
insanlar yaklaşır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!