Lâl Şiiri - Turgay Kenger

Ne yıkılmaz tahtın var şu virane gönlümde
Güneşimi soldurdun üç günlük şu ömrümde
Neyse deyip her derdine eyvallahta derdimde
Şu kalbimi gecelerce sızlattı sözlerin

Hayallerin düşlerin sönmüş harı körükler
Bakışların gözlerin bilinmeze sürükler
Yüreğime damla damla dökülsede denizler
Küllerimi rüzgarlarda savurdu ya gözlerin

Serabındır hoş eden sarhoşluğa benzeyen
Işıltındır karanlığa gül dalları bezeyen
Her gizliyi anlayıpta feryadımı sezmeyen
Dertlerime defalarca sebep oldu nazların

Senden oldu ahım da sayısız günahım da
Bir tek sede görüldü bitmeyen tamahım da
Seni bulayım derken yolları da yordum da
Uçurumdan şaşmadı bir kez olsun izlerin

Bir hatıran hoş sözün zamanı yavaşlatır
Bir tek sıcak gülüşün ilkbaharı başlatır
Sana sunduğum güller nice aşık düşletir
Bana bir tek tomurcuk vermedi filizlerin

Sen ender bir çiçeksin kocaman bir ormanda
En mükemmel cevhersin ganimetli kervanda
Daha nice iltifatım var iken ben susmam da
Şu dilimi lâl eyledi ayazların kışların
Şu kalbimi lâl eyledi ayazların kışların