uzağına düştükçe alazlanan
yangını rüzgârın;
kaçtıkça içine düşen boşluk,
sustukça derinleşen,
kemiren ruhunu,
etini çürüten...
özlemse;
fermanı dillenmemiş henüz
gidilmemiş, solunmamış toprak
kül rengi, solgun yalnızlıklardan
ateşi ruhumuzu dağlayan...
özgürlüğüne terk edilen esir,
ne bilir ardını zihnindeki zincirlerin
hayaline tutsak mavi gökyüzünün ruhu,
sakınır içinde titreyen dal...
aşksa;
tarihine bedeli ödenmemiş henüz
yazılmamış, söylenmemiş esrar
sararmış solmuş anımsamalardan
içimizde kırağısı kalan...
vuslatı haram kılınmış Kerem
kanarken hasretinin Aslı'na
tutuk, ürkek sözcükler dökülür ağızdan
ve sevdaya dair tüm arzular lâl...
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
