Yıkılan Dünyam,
sanki yeniden kurulur, ya da,
yıllar önce kaybettiği , çok sevdiği
bir oyuncağını,ya da cebinde unuttuğu şekeri bulmuş çocuk gibi sevinirdim,seninle her ayrılık sonrası kavuştuğumuzda.
Hatta , nefes almayı unuturdum,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta