Lal Şiiri - Ömer Faruk Yüksel

Sana gitme diyemem...
Gittiğin yollarda yok olur kelimeler.
Ayak seslerin geçer içimden.
Sırtımda ağır hançer yaraları;
Düştüğüm zindanlarda lal olur dilim.
Affet beni sevdiğim! ..
Erkeğe ağlamak yakışmaz ama;
Yokluğumun üstünde tepinirse hasretin,
Anla ki gem vuramam gözyaşlarıma! ..

Bir gün geri döner misin bilemem.
Vuslatına kurduğum masalarda,
Hazin bir sevdaya demlenir belki yokluğun.
Fırtınalar kopar bahar ayında.
Sağır yüreğinde köreldikçe güz yangınları,
Ağır bir ihanete kalkar gözlerinden gemiler.
Lal olur dilim,anlatamam;
Ağlayamam bin defa ölsem de! ..
Karartılmış yollarımda kırılır bir ezgi;
Kırılır,dökülür tiryaki dudaklarımın payına.
Yokluğunla sabahsız bir mevsime göçerim.
Sesimdeki yağmurlar sokağına düşer mi bilmem! ..
Kaç yaban ağrı asılır kirpiklerimin darağacına,
Kaç yalanınla çözülür kördüğümünden ellerim? ..
Öldüğüm yerden dirilir miyim yeniden?
Bugünlerde böyleyim;
Bugünlerde herkeste biraz sen...
Ve ben hiçliğimi çiziyorum caddelere ardın sıra
Senden sonra kimi sevsem.
Gitme diyemem sana.
Ama gidersen,
Hakkını helal et;
Belki bir daha göremem...