Lal 3 Şiiri - Kadir Ünlü

Sabahçı meyhanesine döndü kalbim
senden sonra..!
Kırık dökük masalar,devrilmiş şişeler,
izmarit dolu kül tablalar.
Çalıyor Abdullah Yüce;devri düşük taş plakta.
“Bu ne sevgi ah,bu ne ıstırap”
Dumanaltı olmuş oturuyor köşede,
Kan dolu gözleri,
Titreyen elinde son kadehiyle anılarımız...!
-Oturabilir miyim dedim,
Kabul etmedi,seni sordu ?
Tutuldu dilim,lâl oldum;gitti diyemedim.
-Yazıklar olsun,
Olanlar bana oldu,yıkıldım sizin yüzünüzden,
Alkolik oldum,düştüm meyhane köşelerine,
Yok cebimde metelik,
Cep delik cepken delik.
İçti son kadehini,kalktı gitti öfkeyle,bağıra çağıra.
Yığıldım kaldım terkettiği masada.