Daha önce defalarca ölü doğan bebeği,
Yeniden doğurmaya çalışır gibiyim.
Bulutların üstünde, tepelerde gezinen ruhumu,
Sefil bataklıkların içinde boğulmaya ittim…
Sonuna kadar kazdığım tüneli, ışığı göremeden terk eden benim.
İsyan etti bir yanım, sarhoş kalabalıklar safında şuursuzluğa secde etmedi.
Boş ver dedi bir yanım, lal olsun senin adın, sus ve
yaşamaya devam et.
Kayıt Tarihi : 12.7.2020 15:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/12/lal-155.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!