Açıldı gönül Kabe'min kapısı ,
Girildi suhalsiz içeri ,
Bilinmedi talan edilmiş derisi ,
Attılar üstüne post ,
Derdiler ağzına kelepçe ,
Dizdiler ipe ağrısı
Tutmadı ipi gayrısı
İçi inim inim mağara , dışı bir görsen yayla.
Dal bırakmadı rüzgar tutunacak
Hal bırakmadı hayat yaşanacak.
Gidem dedim varam Hacı bektaşa,
Kana kana içem huzurundan
Çölüm dönsün gürül gürül akan bir nehire.
Gidem dedim varam Sivas'a
Pir Sultan'ımı çağıram Annemi oturtam yanına.
O desin Şah , Annemin Yüreğinde acı kalmasın.
Ben dedim açılın kapılar , yüreğim daha fazla yanmasın. Geldiyse emir rızası nurlar içinde ışığa uğurlamalı kızı anasını. İçinde dinmek bilmek bir ağıt var , bitip tükenmiyor. Susup lal kesilmiyor.
Kayıt Tarihi : 11.12.2021 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!