Lakırdıya Karşı Şiiri - Mesut Hastürk

Ah. Hala soruyorlar bana yaşanmamış gibi yeryüzünde
Özlem-aşk-kavga-mutluluk... daha neler
Söz iskeletinden bir vucud sanki taşıdığımız
Üfleyerek, hohlayarak, poflayarak geçer hayat
Gerçek benim oysa. Bildim bunu bir gerçekten
Belki bilirdim olmasaydı söz yine
Bilirdim evet bilmenin önemsizliğini de

İşte kelimelerin yerini alınca
Anlam haşmetinde nesneler
O vakit bu yazılı satırlar dönerdi bir oyuna
Yormazdı imler anlamını varoluşun
Ve yalan:
Tükrük gibi dudağımızı ıslatan
Kururdu elbet gereksiz bir yaraymışcasına
Ve senin kadar düşünmezken kimse beni
Olmayan hakkımı da isterdim o zaman
Çek git başımdan

(Kunduz Düşleri / Piya Kitaplığı 1994, s 26)