Lakin Sen Üryansın Şiiri - Zeki Günay

Güzellik suç olsa, sen gezerdin zindanda,
Gardiyan olurdum, zindanının yanında.
Benim gözlerim, doğan güneşin ardında,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Baş, bel, bacaklar açık, var mı sende haya,
Ay aşık güneşe, güneş aşıktır Ay'a.
Ey kadın edebe sor ki? Nedir süt maya,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Aşk var edebe, Aşk var edepsize bakar,
Dilden çıkan söz der? Cehennem seni yakar.
Cehennem deyip geçme, orası leş kokar,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

İffet haya duvarını, yıkan sen olma,
Ahlakı dışarda değil, kendinde ara.
Bak aynaya gör kendini, yürek kalp yara,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Bakma gözlerime, gözlerimin rengine,
Üryan kadın olmaz, davul dengi dengine.
Göremezsin beni, bakma boşa engine.
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Allah beğenmezken, erkek nasıl beğensin,
Allah için örtünürsen, Aşka değersin.
Baş kaldırıp, baş açan, eşekte semersin,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Kendini göremeyen, beni nasıl görsün,
Üryana aşk veren kula, Allah der körsün.
Hakka aşık olan dünya, döndükçe dönsün,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Aşkın kitabı, açılıp saçılmak değil,
Aşkı arayan kadın, var secdeye eğil.
Aşk dediğin, boş bakış kadar ucuz değil,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Allah Adem Havva'yı özenip yarattı,
O yasak meyve üryan, elbise arattı.
Adem Havva kapandı, pişmanlık ağlattı,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

Kul Zeki der ki? Ey kadın kalk örtüye bürün,
Şeytana o zaman dersin, yerlerde sürün.
Ya da ne isen sen, bana hep öyle görün,
Lakin sen üryansın, kalbim yasaktır sana.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY