Lakin Ne Çare Şiiri - Emre Topcu

Bi söz, bir iz, bir ümit beklemiştim,
Senin için yanan şu gönlüme,
Yağmurlar dilemiştim tanrı’dan.
Kaçmak için şu çıkmazdan,
Bir yol beklemiştim en azından…

Yetmemişti sana sevdam,
Doymamıştın gözyaşlarıma,
İçim yana yana yakarışlarıma.
Az gelmişti aşk sözcüklerim,
Sen hiç inanmamıştın ki bana…

Sevmemiştin beni hiç, bilirim,
Lakin susarım, ne çare, kader…
Her şeyimle senindim,
Bir tek seni sevmiştim,istemedin.
Lakin susarım, ne çare, kader…

Hep başkaları için vardın,
Hiç benim için olmadın sen,
Başka kokular,başka aşklar,başkaları…
Yalnız bırakmıştın beni,
Bir tek senin olduğun hayatımda…

Şimdi, hiç kimsecikler yok,
Ne kurduğum hayaller, ne sen,
Yapayalnız bir dünya, bir tek ben.
Yorulmuş, kırılmış,günahlarıyla kalmış,
‘bir daha’ demeye takati kalmamış bir ben