Lakabı ' Havalı ' Şiiri - Alp Arslan

LAKABI “HAVALI”
Siyah-Beyaz yılların en renkli zamanları
Mektep Sokakla Dede Efendi’nin kesiştiği yerde
Bilmeden ödeyeceği hesabın büyüklüğünü
Kaptırdı kendini bir büyük aşka lakabı “Havalı”…
* * * * * * * * * * *
Vuruldu en saf haliyle aşka
Bu sevda ilkti, bilmiyordu ki başka
Bilmiyordu ki ateşle oynamasını
Hem yandı, hem onu yaktı lakabı “Havalı”…
* * * * * * * * * * *
Planlar yaparken yüreği temiz, alnı ak,
Hesapsız sevdi, hem de çok…
Adamsa başkasıyla eğlenmekte, ortada yok
Gelince kulağına, yıkıldı bitti lakabı “Havalı.”
* * * * * * * * * * *
Çok üzüldü buna, çok hayıflandı
Adamınsa kumaşı maalesef zayıftandı,
Bakmadı yüzüne, çekince ipini, adam sallandı
Gururu yüreğinden büyük lakabı “Havalı”
* * * * * * * * * * *
Yaratanın ta başında onu koruduğunu anlayamadı
Yıllar geçse de üzerinden ilk aşkını hiç unutamadı
Çok üzüldü ama hiç pişman olmadı,
Yüreği kendinden büyük lakabı “Havalı”…
.
Alp ARSLAN