LaiN Şiiri - Hasan Karahisar

Uzansan dokunabilir misin
umutlarıma?
İstesen de tarumar edebilir misin
hayallerimi?
Yetişebilir misin koşsan
dualarıma?
Sen ey karanlıklar prensi
Uzanabilir misin
ufuklarıma?

Heveslenme boşuna
Yeni doğan bir hüzme olacak celladın
Ben var olacağım dünya durdukça
Sen düşler kur ahmakça
Kalmayacak bile yadın
Mazide kara leke adın ama onu sen isyanınla yazdın

Bir ışık var oldukça her sinede
Sen kaçacaksın alçakça
Besmeleler, amentüler okundukça
Sahte ilahları takacaksın peşine
Onlar basacak seni bağrına
Menkibelere bürünerek geleceksin
Gökten düşen üç elmadan daha banal
Ve tazimde kusur etmeyen müritlerin olacak
Kah Nemrut olacaksın kah Fir’avn
Bazen kan emici Karun
Bazen de din simsarı Belam’sın...

Ne olursan ol
Kim olursan ol
Yalnız şunu unutma
Hep aynı olacak akıbetin
Hanif neferin efsunlu nefesi olacak
Ense kökünde ve kulaklarını sağır edecek
Ayak sesleri
Hani bir gözünü İbrahim kör etmişti ya senin
Diğerini de alacak ümmeti Hz. Muhammed’in

Ve sen el yordamıyla gideceksin
bilerek cehenneme çıktığını yolun
Tadamadan
Veliyullah olmanın tadını
Alamadan gülün kokusunu
Yaşadım sayacaksın
Ne çare
Alamadın ayaklar altına
Öpüp başına koyduğun gururu
Ama o rezil, rüsvay etti seni aleme...

Ümraniye, 04.10.2013 Hasan KARAHİSAR