Lâilahe İllallah. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Lâilâhe İllallah.

Gökyüzün de askısız, duran asma fenerin,
Gece karanlığını, boğan parlak kamer’in,
Sayısız yıldız’lardır, süsü aksesuarı,
Kara bağrın da yanar, o zindan gecelerin.

Kâinatın sahibi; Yaratan Yüce Allah,
Amentü’ne inandım; Lâilâhe illallah.

On sekiz bin âlemin, göklerin ve yerlerin,
Delibaşını almış, dönen seyyarelerin,
Pamuk gibi uçuşur, semalar da bulutlar,
İçi! Kar, yağmur dolu, sonsuz mucizelerin.

Mucizeler sahibi; Yaratan Yüce Allah,
Habib in’e inandım; Lâilâhe illallah.

Fırtına’lar, tayfun’lar, bora ve kasırga’lar,
Kırk yıllık dikme söker, uçurup savururlar,
Birbirine çarpmıyor, yağmur ve kar tanesi,
Asla çarptıramazlar, yetkisizdir tayfun’lar.

Hamdü senalar olsun; Emrine Yüce Allah,
Kuran-ı na inandım; Lâilâhe illallah.

Suyun yapısı belli, hidrojen, oksijen’dir,
Suya yanmaz diyenler, sefil ve gafillerdir,
Hidrojen yanıcıdır, oksijen’ se yakıcı,
Su yanana panzehir, ne muhteşem hikmet’tir.

Yanıcı, yakıcıdan, suyu Yaratan Allah,
Tek inandığım sensin; Lâilâhe illallah.

Su donar buz oluşur, hep yüzey de kalırlar,
Su yüzmeyip batsaydı, denizler buz’la dolar,
Buzul da yaşayamaz! Deniz’de ki mahlûkat,
Dengeleri bozulur ve hepsi katlolurlar.

Kimyacı, fizikçisin, matematikçi Allah,
Âlem’ler-in sahibi! Lâilâhe illallah.

Tarla bir tohum aynı, biri daima uzar,
Diğeri hiç uzamaz, uzarsa şeklin bozar,
Kirpik’lerle kaş’ımız, sabittir hiç uzamaz,
Sakal bir tutam olsun, uzun saç ise zarar.

Benim dediğim ten de, bana hükmeden Allah,
Kuran-ın başım tacı; Lâilâhe illallah.
Beni yoktan var edip, bana can verenimsin,
Canım nere de bilmem! Beden de gizleyensin,
Bana verdiğin fikre, hamdüsenalar olsun,
Mahlûkat’tan ayırıp, eşrefli eyleyensin.

Sonsuzluğun sahibi! Yaratan Yüce Allah,
Yalnız! Sana taparım; Lâilâhe illallah.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 164
Tarih: 09- 09- 2000.