Okuyup yazan insan,bu vasfı kimden aldı.
Bilgi yumağı bize,taptaze nasıl kaldı.
Düşünce genişleyip,kainâtı kaplasa.
Çözemez sırrı asla,tüm gücünü toplasa.
Yaşanan hayat kimin,kaynağı ne neşenin.
Dağı yemyeşil saran,gıdası ne meşenin.
Saymakla bitmez olay,zaman denen mefhumda.
Coşup taşar heyacan,kaynağı var ruhumda.
Kurtuluş müjdesini,veren hak Peygamberin.
Ümidi yeter şimdi,gelecek o haberin.
Sabırla beklemenin,hazzı var her zerrede.
Samimi sevgi artar,sayılan her kerrede.
Bereket gökten yerden,mükafat yaşayana.
Sonsuz saadet verir,helal rızk taşıyana.
Gelip gittiği yeri,bilenin güzel sonu.
Ne güzel hazinedir,bitmez tükenmez konu.
Düşündüm saatlerce,başım iki elimde.
Hak söz bir Allah lafzı,sabit kaldı dilimde.
İki büklüm yürürken,mesuliyet altında.
Nasıl kabul görürüm,ya! İlahi katında.
Bilinen bilinmeyen,mevcudât O'nda biter.
Şart yok varlığı için,kendi kendine yeter.
Her şeye kâdir olan,yoktan var eden Allah.
Yok O'ndan başka ilah,Lâilahe İllallah.
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 22:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!