Çok sesi yükseldi başı feslinin,
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
Oyuncağı ettik kara seslinin,
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
Arapça okuttuk ezanımızı,
Düşman saydık doğru yazanımızı.
Şeriatçı yaktı ozanımızı,
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
“Din Kültürü” vardı, oldu “Din Dersi”
Körpe beyinlerin yıkandı hepsi.
Yüz seksen derece döndük tam tersi,
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
Anayasa yaptık şeriatçıya,
Okullar yaptırdık tarikatçıya.
Değer verdik hain, işbirlikçiye;
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
Kara çarşaf giydi gelinler, kızlar
Kapamış yüzünü, görünmez gözler.
Meclis’e seçildi nice yobazlar;
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
Atatürkçü olmak suç oldu artık,
Yobazla konuşmak güç oldu artık.
Sosyal demokrasi hiç oldu artık;
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
Karanlığa girdik günün ortası,
Bindebir’im söyle kimin hatâsı?
Demokrasimizin tek sigortası;
Lâikliğe sahip çıkamadık biz.
09.02.2001
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 18:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lâiklik; demokrasinin sigortasıdır. İnsanın vicdan özgürlüğünün de gereğidir. Sahip çıkmalıyız bu ilkeye, diye düşünüyorum.
![Ozan Bindebir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/29/laiklige-sahip-cikamadik-biz.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)