Kurtlar kocayınca beli bükülür
Sokağa haneye dillere düşer
Gün geçen bedenden derman çekilir
Vücut yürümezse ellere düşer
Çekilir damardan kanın tükenir
Artık kocadın sen oynama denir
Kocakurt alınıp dosta gücenir
Evde fazla gelir yollara düşer
Göz görmez etrafı açık seçemez
Karşıdan karşıya yalnız geçemez
Hayat çilelidir ekip biçemez
Bir garip bir acı hallere düşer
Söylese sözünü dinleyen olmaz
Bir dediği tutmaz akılda kalmaz
Verilen nasihat yerini bulmaz
Ateşi tükenmiş küllere düşer
Bir gün tükenince nefesin ömrün
Habersiz sanırsın verilen emrin
Kafana düşünce ecel demirin
Lahit tahtasında kullara düşer
Sonra kabristana sallara düşer
Mustafa Göktekin
Mustafa GöktekinKayıt Tarihi : 3.9.2010 06:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elbette her şiirin hpikayesi var,bu şiiriminde var, ama boşverin sizler siiri okuyun yeker sevgili dostlar.Selam ve dualar.
![Mustafa Göktekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/03/lahit-tahtasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!