kabartmadır gözyaşlarım,
ben o lahitteki ağlayan kadınım...
mendilim taştandır, kimse bilmez gizimi,
ölülere aşığım;
her gömülen sen,
o lahitteki ağlayan kadınım ben...
mumyalanmış hayallerim, yüreğimde sargılar,
susmuş tarih, İskender susmuş, Timur susmuş,
mateminle donmuş ruhum,
sessiz o lahitteki ağlayanım...
gözyaşları bende satılır,
karalar, yaralar, ahlar...
ölüm rafında hıçkırıklarım
gülüşlerim kapış kapış,
hepsi ağıtlarını benden alır,
kârım, kazancım acılarım;
bağrım yanık, yorgun adım,
sensiz o lahitteki ağlayan kadınım...
gömülü körpe düşlerim kuytuna,
uykusuna daldığım rüyam,
anlık buluşlarım,
yitiğim, yiğidim, kahramanım,
toprak oluşunu izlediğim şu anda
her lahitte ağlayan kadınım...
Kayıt Tarihi : 17.1.2008 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin temelleri orta okul ya da lisede gittiğim, Anadolu Medeniyetleri Müzesinde bulunan 'Ağlayan Kadın Lahidi' adlı tarihi mezardan etkilenilerek atılmıştır
uykusuna daldığım rüyam,
anlık buluşlarım,
yitiğim, yiğidim, kahramanım,
toprak oluşunu izlediğim şu anda
her lahitte ağlayan kadınım...
etkileyici ve nefis bir çalışma...
selamlarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)