Şirk koştun derdi bana
Sakallı sarıklı olmaması
Küpeli ve dövmeli olması
İnandırırdı beni benim yanlışlığıma
Şaşkınlığım bundan mütevellit yaşıyor
Beni ruhumdan ücra köşelere taşıyor
Bir emekli evinde boş boş yayılırken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta