Hırçın dalgalar misali üstümüze gelen laflardan
Yüreğimizin çarşıları yıkık hayâsız gaflardan
Gönlümüzün bahçesi viran bülbüller yastadır şimdi
Atlarımız vuruldu da yenik düştük bu savaşlardan
Kötülükler ok misali üstümüzde bu meydanlarda
Çarpıyorlar her biri bir yanımıza gönüller darda
Sevgi ile dolu yürekler ürkek birer serçe gibi
Param parça olmuş şimdi her biri ayrı saçaklarda
Çirkinlikler mevzilenmiş her biri ayrı yerden bakar
Aymazların sözleri ateştendir yürekleri yakar
Dört bir yanımızı alevler kuşatmış yanıyoruz da
Söylemesek bağrımız kanar söylesek dudaklar yanar
Karanlık ayrılmazken güneşin aydınlatan izinde
Çiçekler bir başka açar karanlığın diğer yüzünde
Herkesin başkası gibi olmak istediği düşlerde
Hiç kimse kendisinden başka bir şey değildir özünde
Gönül bahçemizde nice dilsiz acıları büyüttük
Görmesinler diye çalıp değirmenimizde öğüttük
Dört mevsimimizi dört çivi ile çarmıha gerdik de
Damla damla düşen günlerimizi zamanla çürüttük
Tüfeğini kuşanır da zalimler dolaşır her yerde
Onlar birer avcıdır yüreklerinde var kanlı perde
Şahlar-Şahin’ler vurulmuş da mazlum serçeler biçare
Ve özgürlükleri çalınmış şimdi demir kafeslerde...
07.07.2007
Kayıt Tarihi : 22.2.2022 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!