Laflamalar 1 Şiiri - Salih Saka

yağmurlar dinmiyorsa yaşadığın şehirde
bil ki kalbimi kırdığın içindir

bir nefes kadar yakındım oysa
fakat kelimeleri yüreğime sığdırdım

eğer ki dalgaların altında ezilmiyorsan
kıyıdan denizi izlemek güzeldir

can yakmamak için cımbızla ayıklardın kelimeleri
şimdi hiç düşünmeden konuşuyorsun

yığılıp yatağa uyuyorum kimse üstümü örtmüyor
bazen sevmek üstünü örtmektir

bazen bir şeyleri bilmek insana acı verir bu sebeple bazen bu öğrenme arzuma kelepçe vuruyorum hiçbir şeyi sorgulamayıp ortalıktan kaçıyorum

zaman zaman aklıma birkaç anı geliyor ve çok mutlu oluyorum uzun süreli belleğime teşekkürü borç bilirim

dilimin ucuna binlerce kez getirip söyleyemediğim kelimelere , edemediğim küfürlere, atamadığım yumruklara kızıyorum

İntiharın eşiğindeyim
Ruhumu başka türlü senden kurtaramıyorum

kaç mevsim sevmek gerek seni
kimi
seni

kaç ben daha gerek
kaçabilmek için kaçtığım yalnızlıktan

kimse ben olmayınca
kimseliğinden bir şey kaybetmiyor
arkasından üzülenecek kişi ben değilim

Seni düşünürken
Bol bol kahve içerim ki
Bir tık ayılabileyim senden

ben senin aklına gelmiyorum hiç
oysa sen
benim aklımdan
çıkmıyorsun