Lafımızı Ortaya Koduk! ..

Yarınım karanlık ümidim sersem
Her nefes bir daha acıyı tadar
Hangi çingeneye üç kuruş versem
Bir türlü çıkmayan fal’sın, o kadar! .

Çok derin azap bu aman ki aman
Anladım duçar-ın atisi yaman
Kendimle baş başa kaldığım zaman
Aklımda bir garip hal’sın, o kadar! ..

Ne derim, bir dinle, kulağın açta
Mevsimler nerede saatler kaçta
Sen; meyve vermeyen yoz bir ağaçta
Dibinden kırılmış dal’sın, o kadar! ..

Batsın be sebebin, çekip gittiysen
Bende de tükendi sen bitirdiysen
“Benim için nesin? ” merak ettiysen
Bir at tırnağında nal’sın, o kadar! ..

Temaşa lütfetme bakma sen bana
İzinin üstünde yamadır yama
Bazen ağladığım vaka’dır ama
Yüreğimde bir dert kalsın, o kadar! ..

Cevabı olmayan bir yığın soru
Budur seven için, budur en zoru
“Suskunluk” sevdanın ateşi, koru
İfade özürlü lal’sın, o kadar! ..

Kırmak istemezdim, kıramazdım da
Sen sınırı aştın! . Öfkem başımda
“Mükellef bir sabah kahvaltısında
Tadına baktığım bal’sın, o kadar! ..”

Sözüme muhatap belki binlerce,
Mahlûkat vardır, hem; şişman ve ince
Bir şeyler anlattık, biraz şiir’ce
Herkes nasibini alsın, o kadar! ..