Lafım Diziliyor Şiiri - Feyzullah Seçkin

Lafım diziliyor gelip yan yana;
Yerini bulursa sözlerim benim.
Doğru da yanlış da hastır insana,
Her zaman da görmez gözlerim benim.

Mevla'yı severim insan sevince,
Ararsam bulurum, ortak sevince.
Göğe uçuyorum dostu görünce;
Bahara dönüşür güzlerim benim.

Cahilin şerrinden gelir kederim,
Sevgi fakirine ben ki ne derim?
İnsanım, insana koşar giderim;
Tutmasa da yine dizlerim benim.

Feyzi'yim amelim Ulu Divan'dan,
Fazlaca söz açmam dinden imandan.
Boğulup kalsam da kirli dumandan;
Gülmeye çalışır yüzlerim benim.